„Radykalna solidarność ze strony mężczyzn”

Robert Franken jest feministą, współzałożycielem platformy „Male Feminists Europe” i ambasadorem honorowym kampanii solidarnościowej organu ONZ Women – „HeForShe”.  

Proszę Pana, dlaczego więcej mężczyzn powinno być feministami?

Zasadniczo feminizm nie potrzebuje mężczyzn, aby być skuteczny. Nie chodzi też o to, że feminizm powinien wystosowywać do mężczyzn jakiekolwiek zaproszenia. Obowiązek spoczywa na nas, mężczyznach: musimy zrozumieć konteksty feministyczne i zdać sobie sprawę z odpowiednich życiowych doświadczeń.

Większość zapytanych o to mężczyzn opowiada się obecnie za równymi prawami. Mimo to, zbyt mało się dzieje. W czym tkwi problem?

Socjolog Ulrich Beck opisał kiedyś to zjawisko jako „werbalną otwartość umysłu z dużą sztywnością zachowania”. Szybko można złożyć oświadczenie na rzecz równości, natomiast prawdziwa zmiana wymaga gotowości do refleksji, wyrobienia umiejętności mówienia i działania, chęci uczenia się, ale także zdolności do oduczania się lub zaprzestania pewnych zachowań, jak również wiarygodnego i trwałego przyjęcia odpowiedzialności.

W jaki sposób mężczyźni mogą wspierać kobiety w walce o równouprawnienie?

Mogą – i muszą – wykorzystać w tym celu swoją władzę decyzyjną i przywileje. Musi się to odbywać na wielu poziomach: indywidualnym, organizacyjnym i systemowym. Kobiety nie są niedoreprezentowane, lecz strukturalnie wykluczone. I to właśnie tymi strukturami musimy się zająć. Wymaga to radykalnej solidarności ze strony mężczyzn. Musimy przyjąć do wiadomości, że jesteśmy częścią problemu, nawet jeśli działamy w najlepszych intencjach. Tak naprawdę dopiero wtedy dokonamy postępu w całym społeczeństwie.

Czy mężczyźni w Niemczech są uwrażliwieni na tę kwestię?

Chyba trzeba mieszkać w jaskini, żeby nie słyszeć toczących się obecnie debat. Istnieje jednak duży opór. W końcu chodzi o status, władzę i pieniądze. Z racjonalnego punktu widzenia trudno jest zrozumieć, dlaczego mężczyźni sprzeciwiają się wprowadzeniu kwoty dla kobiet w wysokości 30-50%. Pod względem emocjonalnym można to zrozumieć.

To znaczy?

W przypadku osób uprzywilejowanych sprawiedliwość jest postrzegana jako niekorzyść. Od tego trzeba zacząć. Od radykalnej solidarności, ale także od badania naszych własnych socjalizacji i doświadczeń systemowych. W tym tkwi klucz do wspólnego kształtowania świata na nowo przez wszystkie płcie.

© www.deutschland.de