Różnorodność w teatrze
Reżyserka teatralna Pınar Karabulut wyjaśnia, dlaczego sektor kultury musi stać się bardziej kobiecy i zróżnicowany oraz jak można to osiągnąć.
Ludzie i ich idee kształtują Niemcy. W ramach kampanii #GermanyinPerson przedstawiamy Ci różne oblicza Niemiec. Pokażemy, jak ci ludzie kształtują społeczeństwo dzięki swoim indywidualnym perspektywom i różnym doświadczeniom.
Pınar Karabulut (34) jest reżyserką teatralną, pracowała m. in. w teatrze „Schauspiel” w Kolonii. W swojej twórczości zajmuje się seksizmem, feminizmem i wizerunkami kobiet.
„Niemiecki teatr jest wciąż biały, męski i heteroseksualny. Pojawiły się wprawdzie zmiany, na przykład kilka kobiet na stanowiskach kierowniczych, ale również te kobiety są białe, starsze i pochodzą z uprzywilejowanych środowisk. Mają tendencję do reprodukowania systemu patriarchalnego, ponieważ nauczyły się, że jest tylko jedno miejsce dla kobiet* (gwiazdka oznacza, że chodzi o wszystkie osoby, które określają się terminem kobieta) na szczycie i że trzeba o nie walczyć. Natomiast młodsze pokolenie myśli o wiele bardziej w kategoriach sojuszy. Na przykład, kiedy mam okazję zaproponować obsadę, zawsze staram się proponować kobiety*. W moich zespołach reżyserskich pracuję głównie z kobietami* i staram się dawać pracę osobom kolorowym (PoC) i queer. Nasza kultura i nasze społeczeństwo potrzebują większej równości szans.
Ważne jest, by PoC, osoby queer i młode kobiety* lub osoby obyte z kobietami były obecne na wysokich stanowiskach w sektorze kultury, ponieważ bez nich nigdy nie będzie różnorodności. Biały człowiek boi się utraty swoich przywilejów. A przecież to tylko kwestia dostawienia drugiego krzesła do stołu. Ale solidarności i akceptacji trzeba się nauczyć, zanim zacznie się nimi żyć.
W sektorze kultury, zwłaszcza w teatrze, podejmuje się wiele kroków w kierunku różnorodności, ale nie znam obecnie w Niemczech żadnego teatru, w którym byłoby to praktykowane. Aby kobiety* i PoC mogły dostać się na wyższe stanowiska, muszą zostać najpierw wysłuchane i potraktowane poważnie. Kiedy opowiadam o swoich doświadczeniach z rasizmem, często słyszę, że to nie jest rasizm. Ale ktoś inny nie potrafi tego ocenić.
Jestem optymistką, że nastąpią pozytywne zmiany, jesteśmy na dobrej drodze, ale to zbyt długo trwa. Idealny świat teatru wyglądałby tak, że kolor skóry, włosów, narodowość, płeć i orientacja seksualna nie miałyby już znaczenia.”
Więcej ciekawych osobowości i informacji o kampanii znajdziesz na naszym kanale na Instagramie.
You would like to receive regular information about Germany? Subscribe here:
