Sokak Sanatçısı Barbara
İnternetin Kahramanları: Sokak sanatçısı Barbara, şehir içine asarak fotoğrafını çektiği akıl ve espri dolu tabelalarla sosyal medyayı sallıyor. Bu arada kendisi anonim kalıyor.
„Nefret müthiştir. Sevgi daha müthiş.“ Siyah üzerine beyaz yazıyla bu cümle yazılıydı tabelada, altında da Gönderen: Barbara. Bu Tabela Almanya İçin Alternatif Partisi Avrupa Milletvekili Marcus Pretzell'in ofis kapısına asılmıştı . Pretzell gibi popülistler, Almanya'nın kesinlikle en tanınmış sokak sanatçısı Barbara'nın eleştirileri için seçtiği öncelikli hedefler arasında. Onun özdeyiş ve şiirler içeren tabelaları çoğunlukla sokak lambalarının direklerinde veya bina duvarlarında asılı – Parola: „Yapış(tır)mak güzel şey.“ Bu kez bir mücadele arkadaşı onun mesajını gizlice Avrupa Parlamentosuna asmıştı.
Grimme Online Award 2016
"Gizlice" yerinde bir terim, çünkü Barbara anonim kalmak istiyor. Onun kim olduğu; kadın mı erkek mi, hatta tek kişi mi olduğu bilinmiyor. Oysa sanatçı şimdiye kadar iki kitap yayımladı ve 2016 Grimme Online Award ödülünü kazandı. Ödül törenine gelmedi; kaldı ki, izleyiciler arasında oturuyor olsaydı da, kimse bunun farkına varmazdı. Sahne olarak sosyal medyayı kullanıyor Barbara. Facebook 'da 550.000'in üzerinde kişi onun söyleyecek hangi sözü olduğunu izliyor. Etkileyici düşünceyle sahneye çıkıyor Barbara; daima nüktedan ve kimi zaman da çocuksu bir saflıkla. Homofobi ve ırkçılığa karşı asıyor tabelalarını ve dinlere karşı eleştirel bir yaklaşımı dile getiriyor. Mülteciler konusu da onu birçok mesaj vermeye itti; Sam Cooke'un meşhur şarkısından kaynaklanan aşağıdaki mesajı gibi:
Don’t know much about history,
don’t know much about refugees,
don’t know much about quran book
or how many lives the bible took.
But I do know that I love you
and I know that if you love me too,
what a wonderful world this would be.
Barbara'nın sanatının özellikle internet ortamında yaşıyor olmasının tek nedeni, bu ağın ona sunduğu anonimlik değil. Bunun bir başka nedeni de sokak sanatının geçiciliği. Barbara yeni bir fotoğraf etiketlediğinde resimdeki eser genelde ortadan kaybolmuş oluyor – ya birisi onu temizlik ve düzen uğruna oradan alıp attığı, ya da bir hatıra olarak alıp götürdüğü için. Barbara artık bir araştırma konusu bile oldu: Birçok üniversite öğrencisi bitirme tezini bu fenomen hakkında yazdı.
