“Kültürel farklılıklar bir anda önemini yitiriyor”

Yurt dışı görevleri için her zaman hazır bir çantam var. Görev çağrısı geldikten sonra yola çıkmak için yalnızca birkaç saatim oluyor. İlk işim işverenimi arayıp izin istemek. Uzun yıllardır Federal Arama Kurtarma Köpekleri Birliği BRH’nin gönüllülerinden biriyim. Kuruluş Almanya genelinde her biri sertifikalı on arama kurtarma köpeğinden oluşan toplam 81 ekibe sahip. Mesleğim ziraat mühendisliği ve işverenim beni gönüllü kurtarma çalışmalarına katılmamda desteklediği için çok şanslıyım. Neyse ki köpeğim Onja beni kurtarma çalışmalarında asla yalnız bırakmıyor. Onun sunduğu büyük destek sayesinde biz harika bir ekibiz. Onja deprem gibi afetlerin ardından yapılan kurtarma çalışmalarında hayatta kalanları arıyor. O her havladığında derin bir nefes alıyorum çünkü bu birini bulduğu anlamına geliyor. Kurtarma çalışmaları için eğitimini ­kişisel olarak ben verdim. Birlikte katıldığımız ilk yurtdışı görevi 2015’te Nepal’deydi. Depremin ardından henüz 24 saat geçmişken Katmandu’ya vardım. Durum içler acısıydı ve enkazların bulunduğu pek çok nokta ulaşılmaz durumdaydı. Dolayısıyla Onja ve Alman kurtarma ekibindeki diğer köpeklerin yapabilecekleri çok fazla şey yoktu. Biz de Gorkha Bölgesi’ne giderek buralardaki hastanelere yardımcı olduk. Onja’nın yanımda olmasına seviniyordum çünkü buradaki pek çok çocuğu çok mutlu edebildi. Nepal’de afet durumlarında kültürel farklılıkların bir anda bütün önemini yitirdiğini fark ettim. Afetzedeler ve gönüllüler bu durumda önemi kalan tek şeye odaklanıyor: Hayatta kalmaya.”