Wizja niemieckiego kosmodromu

Trwają dyskusje na temat kosmicznej bazy startowej w północnych Niemczech, a niemieckie startupy pracują nad innowacyjnymi rakietami.

Johannes Göbel, 30.11.2020

Jedyny w Europie kosmodrom nadal znajduje się w Gujanie Francuskiej. © picture alliance / abaca

Europejski port kosmiczny znajduje się w Ameryce Południowej: rakiety Europejskiej Agencji Kosmicznej ESA wystrzeliwane są w Kourou w Gujanie Francuskiej. Tam, w pobliżu równika, prędkość obrotowa Ziemi jest szczególnie wysoka i nadaje rakietom impet. Jednak Szef agencji ESA Jan Wörner wraz z rosnącym rozwojem mniejszych rakiet dostrzega również szanse na powstanie kosmodromu w Europie.

Które niemieckie lokalizacje wchodzą w rachubę?

Na wybrzeżu Morza Północnego istnieje możliwość powiększenia regionalnego lotniska Nordholz. Służyło ono już jako ewentualne awaryjne miejsce lądowania promu kosmicznego NASA. Thomas Jarzombek, koordynator niemieckiego rządu ds. lotnictwa i kosmonautyki, również uważa za możliwą pływającą platformę na Morzu Północnym, z której można byłoby wystrzeliwać małe rakiety i transportować satelity w przestrzeń kosmiczną. Badanie przeprowadzone przez Niemieckie Centrum Lotnictwa (DLR) wykazało dobre podstawowe uwarunkowania dla regionalnego lotniska Rostock-Laage na wybrzeżu Morza Bałtyckiego. Lotnisko mogłoby stać się bazą startową dla samolotów transportowych, które przenoszą rakiety lub statki kosmiczne na odpowiednią wysokość umożliwiającą start w przestrzeń kosmiczną.

Czy w Niemczech są również pionierzy budowy rakiet?

Tak, i to właśnie oni podejmują koncepcję mniejszych pocisków. Federalne Ministerstwo Gospodarki w ramach konkursu na mikrorakiety (mikro-luncher) wspiera niemieckie startupy, które chcą komercyjnie oferować drogi w kosmos. „Mikro-lounchery” to małe rakiety nośne o ładowności kilkuset kilogramów. Do głównego etapu zawodów wiosną 2021 roku zakwalifikowały się trzy startupy. HyImpulse Technologies, firma typu spin-off Niemieckiego Centrum Lotnictwa (DLR), koncentruje się na trzystopniowej rakiecie z hybrydowym systemem napędowym wykonanym z parafiny i ciekłego tlenu; Rocket Factory Augsburg rozwija swój trzystopniowy system nośny oparty na ciekłym tlenie i nafcie. Lekki węglowodór stanowi podstawę systemu napędowego firmy Isar Aerospace Technologies, firmy typu spin-off Uniwersytetu Technicznego w Monachium, która planuje wystrzelić satelity w przestrzeń kosmiczną za pomocą dwustopniowej rakiety.