Jedna książka zmienia świat
Co Niemiecka Strategia Zrównoważonego Rozwoju ma wspólnego z Klubem Rzymskim i raportem „Granice wzrostu”?
Czym jest Klub Rzymski?
W 1968 roku włoski przemysłowiec i były bojownik ruchu oporu Aurelio Peccei oraz brytyjski chemik Alexander King spotkali się po konferencji na temat przyszłości ludzkości z czterema innymi naukowcami w Rzymie. Wszyscy byli sfrustrowani mało owocną konferencją i postanowili na własną rękę zbadać przyszłe zagrożenia dla ludzi. Nadali sobie nazwę „Klub Rzymski”.
Co sprawiło, że Klub Rzymski stał się sławny?
W 1972 roku Klub Rzymski opublikował jedną z najbardziej wpływowych książek najnowszej historii: „Granice wzrostu“. W raporcie zwrócono uwagę, że w związku ze wzrostem liczby ludności, produkcją żywności, uprzemysłowieniem i zanieczyszczeniem środowiska, jeśli sposób postępowania nie zmieni się, Ziemia nieuchronnie ulegnie kolapsowi. Raport został zaktualizowany w 1992 i 2012 roku.
Co „Granice wzrostu” mają wspólnego z Niemcami?
Badania przeprowadzono w Instytucie Technologii w Massachusetts (MIT) w Bostonie z wykorzystaniem niespotykanych jeszcze wtedy symulacji komputerowych. Projekt został w znacznym stopniu sfinansowany z Niemiec, przez Fundację Volkswagena, która przekazała na ten cel około 800 000 dolarów amerykańskich. W 1973 roku Klub Rzymski otrzymał Pokojową Nagrodę Niemieckich Księgarzy, jedną z najbardziej prestiżowych nagród w Niemczech, która wcześniej i później była przyznawana wyłącznie osobom prywatnym.
Jakie efekty przyniósł wówczas ten raport?
Stanowił on uzasadnioną podstawę do rosnącego niezadowolenia z prymatu wzrostu gospodarczego kosztem środowiska. W latach 70. powstały organizacje, takie jak Greenpeace czy w Niemczech Stowarzyszenie na rzecz Ochrony Środowiska i Przyrody BUND, a w wielu krajach pojawiły się partie polityczne, takie jak Partia Zielonych w Niemczech (założona w styczniu 1980 roku). ONZ zajęła się ochroną środowiska i ochroną gatunków, co ostatecznie doprowadziło do przyjęcia Milenijnych Celów Rozwoju i zawarcia Paryskiego Porozumienia Klimatycznego.
Jakie znaczenie ma ten raport 50 lat później?
Nie wszystkie przewidywania okazały się trafne. W pierwszym raporcie niedoszacowane zostały na przykład rezerwy surowców. Stworzył on jednak podstawy do wysunięcia postulatu rozwoju, który przebiega z zachowaniem równowagi ekologicznej i społecznej i nie odbywa się kosztem środowiska i ludzi. Dziś nazywa się to trwałością. Tym samym więc również Niemiecka Strategia Zrównoważonego Rozwoju jest efektem tego impulsu z Rzymu i Bostonu.
You would like to receive regular information about Germany? Subscribe here:
