Ay‘a Dönüş
2024’te insanlar bir kez daha Ay‘a iniş yapacaklar. Avrupa Uzay Ajansı (ESA) bunda merkezi bir rol oynuyor.
„Bir insan için küçük bir adım ama insanlık için büyük bir sıçrama”. Neil Armstrong’un 21 Temmuz 1969’da Ay’a ayak basmasından bu yana 50 yılı aşkın zaman geçti. Armstrong, 1969 – 1972 yılları arasında Ay’a ayak basan on iki Amerikan uzay adamından ilkiydi. 1972 yılında Amerikalı Astronot Harrison H. Schmitt’in Ay’ı terk etmesinden bu yana, Dünya’nın uydusu üzerinde yeniden sükûnet hakim. Bu, en başta insanlı Ay misyonlarının yüksek masraflı olmasından kaynaklanıyor. ABD’nin Apollo programı 20 milyar dolar’dan daha fazla tuttu. 1972’den sonra Ay’ın bilimsel incelenmesine ayrılan kaynak radikal biçimde kısıldı.
Ay Yörüngesinde Bir İstasyon Kurulması
Lakin şimdi yakında yine o noktaya gelinecek. NASA Artemis programıyla 2024’te yeni bir Ay’a iniş planlıyor. Programın hedefi, Ay’ın yörüngesine bir uzay istasyonu kurarak, bu istasyondan Ay’ı bilimsel olarak incelemek. Burası, daha sonra Mars’a yapılacak uçuşlar için muhtemelen bir ara istasyon olarak hizmet verecek.
NASA bu konuda Avrupa Uzay Ajansı (ESA) tarafından destekleniyor. ESA, Ay’a bundan sonraki astronotları Ay’a götürmesi planlanan Orion Uzay Gemisi için Avrupa servis modülünü yönetiyor. Bu modül mürettebata su, oksijen, tahrik gücü, elektrik tedarik ediyor, ısıyı düzenliyor ve ayrıca bir şasi görevi görüyor.
Ay’a İniş İçin Avrupa Menşeli Anahtar Teknolojiler
„Avrupa servis modülü; bilimsel araştırmayı, anahtar teknolojilerin geliştirilmesini ve uluslararası iş birliğini mümkün kılmak ve insanların düşük Dünya yörüngesini terk etmeleri görevinde esin vermek suretiyle önemli bir katkı sağlamaktadır” diyor ESA’nın Astronotlu Uzay Yolculuğu ve Robotik Araştırmalar Direktörü David Parker.
Her servis modülüne 20.000’i aşkın parça monte edilmiş durumda. Bunlar arasında, evrende iki haneye yetecek kadar enerji üreten 19 metre genişliğe sahip dört güneş yelkenlisi, ana tahrik motoru ve Ay rotasında kalmaya ve dünyaya geri dönüşü garanti altına almaya yarayan 32 küçük tahrik motoru için 8,6 ton yakıt var. Dört metre yüksekliğe ve dört metre çapa sahip modül, Orion raketinin ilk katını dolduruyor.
İlk modül, 2021’de NASA’nın insansız bir uçuşunda kullanılacak. İkinci bir modül, şu sıralarda Bremen’deki Airbus’ta üretiliyor.
You would like to receive regular information about Germany? Subscribe here: