Alman Mutabakat Sözleşmesi 25 Yaşında
31 Ağustos 1990 günü, doğu ve batının müzakere yöneticileri mutabakat sözleşmesini imzaladılar. Sözleşme, Demokratik Alman Cumhuriyeti DDR’nin Federal Almanya Cumhuriyetine katılmasını düzenliyordu.
„Artık bundan sonrası gerçekten yalnız bizim elimizde” diyordu Alman Hür Demokrat Parti FDP’den Wolfgang Weng, 20 Eylül 1990 günü Federal Alman Parlamentosu’nda kürsüye geldiğinde. Bundan biraz önce, Doğu Berlin’de eşzamanlı toplanan DDR Halk Meclisi milletvekilleri mutabakat sözleşmesine çoğunlukla onay vermişti. Sözleşme, Almanya’nın yeniden birleşmesini düzenliyordu. Sözleşmeyi, müzakerenin yöneticileri olan o zamanki Federal Alman İçişleri Bakanı Wolfgang Schäuble ve DDR Devlet Sekreteri Günther Krause, daha 31 Ağustos günü imzalamışlardı. Halk Meclisinin kararından kısa süre sonra Alman Parlamentosu da buna uygun bir yasa lehinde oy kullandı. „Alman Parlamentosu bu oylama ile, ülkemizin geleceği açısından emsalsiz bir anlam taşıyan bir sözleşmeye ilişkin görüşmelerini sonlandırmıştır“, diyordu Parlamento Başkanı Rita Süssmuth.
Bunun öncesinde gerçek anlamda bir müzakere maratonu yapılmıştı – mutabakat sözleşmesi, yeniden birleşmenin üzerine inşa edildiği kapsamlı bir hukuksal yapının önemli bir parçasını oluşturuyordu. Henüz 1 Temmuz 1990 günü para birimi, ekonomi ve sosyal birlik konusundaki sözleşme yürürlük kazanmıştı. Böylelikle artık sınır kontrolleri kalkmıştı ve Alman para birimi D-Mark ortak para birimiydi. Aynı zamanda, Federal Almanya ile DDR ve İkinci Dünya Savaşı’nın galibi dört ülke arasında İki Artı Dört Anlaşması ile ilgili müzakereler yürüyordu. Anlaşma 12 Eylül 1990 günü imzalandı ve birleşmeyi dış politika anlamında da güvence altına aldı.
„Birleşmenin İçinin Doldurulması ve Hayata Geçirilmesi“
Yeniden birleşmenin nasıl yürüyeceği sorusunun yanıtı karmaşıktı. Hukuksal açıdan iki yol mümkündü: O zamanki 23’üncü madde uyarınca anayasa, Federal Almanya Cumhuriyeti’ne katılmaları durumunda, Almanya’nın diğer parçaları için de geçerli olabilecekti. Diğer olanak, yeni bir ortak anayasa için müzakereler yürütülmesiydi. Her iki taraf nihayetinde Federal Almanya Cumhuriyeti’ne katılma seçeneğini tercih ettiler.
Yaklaşık 900 sayfalık mutabakat sözleşmesi, Batı Almanya’nın hukuk sisteminin Doğu’ya aktarılmasını düzenliyordu. Kurallar diğer konuların yanı sıra parlamento, adalet, eğitim, bilim, ulaşım ve telekomünikasyon için geçerliydi. Berlin yeniden başkent oldu– ve 3 Ekim, Almanya’nın birleşmesi vesilesiyle yasal bayram oldu. Mutabakat sözleşmesi ile birlikte Eyaletlerin Dahil Edilmesi Yasası yürürlüğe girdi. Brandenburg, Mecklenburg-Vorpommern, Saksonya, Saksonya-Anhalt ve Thüringen Federal Almanya’nın yeni eyaletleri oldular. Federal Almanya Cumhurbaşkanı Richard von Weizsäcker 3 Ekim 1990’daki kutlamalarda „Birleşmenin şekli bulundu“diyerek ekledi: „Şimdi bunun içinin doldurulması ve hayata geçirilmesi gerekiyor.“
31 Ağustos 1990 Mutabakat Sözleşmesi’nin İmzalanması