Omuz omuza

Faris 17 yaşında Sudan’dan Almanya’ya refakatsiz mülteci olarak geldi; Frankfurt Çocukları Koruma Örgütü’nün eğittiği gönüllü vasisi Volker Kaltschnee hep onun yanında oldu ve yeni hayatında kendisine eşlik etti. İkili röportajda aralarındaki özel bağdan ve bu deneyimin onlara kattığı şeylerden bahsediyorlar.  

Faris, sizin Eritre kökenlisiniz ve 17 yaşında refakatsiz mülteci olarak Sudan üzerinden Almanya’ya geldiniz. Bu başlangıç döneminde neler hissettiniz ve Volker Kaltschnee gönüllü vasiniz olarak sizi nasıl destekledi? 
O dönem zorlu bir süreçti. Oryantasyon olmadan yeni bir ülkeye adım atmak zor bir şey. Volker’in gönüllü vasi olarak bana büyük yardımı dokundu. Beni o kadar çok konuda destekledi ki: İkamet durumumun çözümlenmesinde, okulda ve sonraki iş hayatımda da. Sıklıkla bürokratik engeller çıkıyordu. Volker her zaman yanımdaydı, örneğin özel hayatımda zor bir durumla karşı karşıya olduğumda da bir akıl hocası olarak. 

Sayın Kaltschnee, neden gönüllü vasilik yapmak istediniz? 
2015 yılında Suriye’deki savaş yüzünden çok sayıda genç insan Almanya’ya geldi ve her bakımdan refakate ihtiyaç duydukları düşüncesine kapıldım. Bu genç insanların toplumumuzun bir parçası olmaları için gerçek bir şansa sahip olmaları gerektiğini düşünüyordum. Faris ile işbirliğimiz çerçevesinde çok fazla şey öğrendim; öncelikle dayanma gücünü, diğer kültürel perspektifleri ve her ilişkide dürüstlüğün ve güvenin ne kadar önemli olduğunu. Onun gelişimini deneyimlemek ve bir parça yanında durabilmek bana çok şey kattı. Pozitif yaklaşımı ve azmi beni mütemadiyen etkiledi ve bana ilham verdi.  

Aranızda güvene ve saygıya dayalı, sıkı bir ilişki olduğu görülüyor. 
Volker Kaltschnee: Benzer bir espri anlayışına sahip olduğumuzu anlamamız uzun sürmedi, aramız hemencecik iyi oldu. Ayrıca Faris’in başka bir kültürden gelmesine rağmen kişisel boyutta da birbirimizi hemen anlayabildik. Faris sürekli olarak bana deneyimlerini ve Almanya’daki yeni bir hayata geçmenin zorluklarını anlattı. Bunlar çoğunlukla yoğun konuşmalardı ve yıllar geçtikçe aramızda güven dolu bir bağ oluştu. 

Faris: Ona güvenebileceğimi bilmek ve hem kültürel hem de kişisel anlamda yolumu bulmama yardımcı olması benim için önemliydi. Onu hesaba katabileceğimi biliyordum. Bu bana zor zamanlarda büyük bir güç verdi. 

Faris, Almanya’daki iş hayatı nasıl gidiyor? 
İlk önce dili öğrendim, bu temel bir konuydu. Daha sonra diş teknisyeni olarak staj yaptım ve sonra bir meslek eğitimine başladım. Halihazırda dört yıldır diş teknisyeni olarak çalışıyorum ve diş teknisyenliği ustası ileri eğitimime başladım.  

Sayın Kaltschnee, Faris’in kariyer gelişimini düşündüğünüzde ne hissediyorsunuz? 
Onunla çok gurur duyuyorum. Kat ettiği yol, mülteci geçmişi olan genç insanlar doğru şekilde desteklendiğinde entegrasyon sürecinin iyi işlediğini gösteriyor. Faris iş hayatında başarılı ve insan olarak da toplumumuzun değerli bir üyesi. Onun başarı öyküsü, bana doğru zamanda doğru şeyi yapmış olduğum hissini veriyor. 

Faris, artık Almanya’da bağımsız bir yaşam sürdürüyorsun. Bu senin için ne anlam taşıyor? 
Ulaşmış olduğumu hissediyorum ve “normal” bir günlük yaşantım var. Volker yönümü bulmama ve kendi hayatımı kurmama yardımcı oldu. Artık diğer herkes gibi buradayım ve geciken trenler veya hava durumu gibi şeyler canımı sıkıyor. Artık hayati meselelerim yok. Bu ne kadar yol aldığımı gösteriyor.