Almanya’nın langırt kültü: Birahane ve kariyer arasında

Şunu herkes bilir: Futbol en az bratwurst ve şişe depozitosu kadar Almanya’ya ait bir şey. Herkesin bilmediği ise şu: Bu, halk arasında “Langırt” adı verilen masa futbolu için de geçerli. Dünya şampiyonu Linh Tran daha geçenlerde Almanya şampiyonasında yine hiçbir rakibine şans tanımadı. Öte yandan Alman Masa Futbolu Federasyonu tüm dünyanın en büyüğü. Şaşılacak bir şey yok, çünkü herhalde Almanya’daki her iki birahaneden birinde bir langırt masası vardır. Buralarda en önemli kural şu: Kaybeden bir sonraki turu öder. 

Fakat asıl arena lokaller değil, bilakis ofisler. Birçok Alman işletmesinde tarz sahibi langırt masaları ilericiliğin ve ekip ruhunun sembolü olmuş durumda. Oyun figürlerinin lakırtısı şirket kültürünün kalbi mi? Tam da öyle değil. İşin gerçeği şu ki ya langırt tutkunları sıkı çalışan meslektaşlarını canhıraş çığlıklarıyla sinir ediyor ya da kimse şefi tarafından “Aylaklık” yaparken yakalanmak istemediği için masa bir köşede tozlanmaya bırakılıyor. 

Hedeflenen ekip çalışması için bir diğer risk de şu: Kolların fırfır yapılması var mı yok mu üzerine yaşanan hararetli tartışmalar. Bazıları kolların çılgınlar gibi fırfırlanmasını yaratıcı özgürlüğün bir ifadesi sayarken bu diğerleri için birahaneden ve ofisten edebiyen aforozla cezalandırılması gereken sportif bir saygısızlık. 

Bir de gerçek futbol sahasında en iyi şartlarda bile vasatı aşamayan ama langırt masasında dribling sanatıyla bir Lionel Messi’ye dönüşen şu görünmez tiplerin yanı sıra şimşek gibi bir “Jet şutu” ile oyunu domine eden antrenmanlı kasıntı tipler vardır.

İster birahanede ister ofiste, hiç fark etmez: Langırt çok demokratik bir boş vakit eğlencesi, çünkü herkes katılabilir. Asıl mesele oyundan keyif almak ve fırfırlamaya izin verilip verilmediği sorusu.