Malzeme araştırmasının öncüleri

Francesca Santoro: İnsan vücudu için yapı parçaları 

Francesca Santoro bilimsel kariyerinin henüz erken döneminde olağanüstü derecede büyüleyici bir konu bulmuştu: Kendisi biyoelektronik malzemeler üzerinde çalışıyor ve bunların insan bedeniyle nasıl etkileşime girdiğini araştırıyor. Santoro memleketi İtalya’da, zarar görmüş dokuların iyileştirmesini hızlandırmak için yaralanmış cilt hücrelerinin elektriksel olarak uyarılmasını sağlayan mikroflasterler geliştirmişti.  

Santoro, Almanya’daki Jülich Araştırma Merkezi’ne geçtikten sonra da bu yaklaşımını devam ettirdi. Burada kendi yönetimindeki bir ekiple yeni tip bir mikroçip geliştirmeyi başardı. Söz konusu mikroçip, retinanın ve görsel yolların taklit edilmesini sağlayan iletken polimerleri ve ışığa duyarlı molekülleri esas alıyor. Santoro “Mikroçiplerin güzel tarafı, bunların öğrenme yeteneğine sahip derin nöral ağlara sahip olmaları: Başlarda onlara neler yapmaları gerektiğini anlatmamız gerekiyor ama insanın sinir hücreleriyle ne kadar uzun süre ‘birlikte çalışırlarsa’, o kadar iyi entegre olurlar” diyor. Bunun, retina implantlarının gelecekte hastaların iyiliği adına insan bedeniyle daha iyi uyum sağlamaları konusunda umut vaat ettiğini ifade ediyor. 

Stuart Parkin: Dijital veri transferi için mıknatıslar 

İngiliz Stuart Parkin henüz endüstri alanında çalışırken devrimsel bir çıkış için ilk adımı atmıştı. Parkin, “Bunu ilk kez önerdiğimde bana bunun imkansız olduğunu söylediler” diye hatırlıyor. Ancak ince manyetik katmanlarla ilgili araştırmaları, verilerin çok sıkı paketlenmiş bellek materyalleri üzerinden de güvenilir bir şekilde okunabilmesini mümkün kılıyordu. Böylece sabit disklerin üzerindeki veri yoğunluğu 1.000 kat yükseltilebiliyordu – yaniBig-Data uygulamaları için bir kilometre taşı. Parkin’in çalışması pratik hayatta günümüzde filmlerin ve görüntülerin sorunsuz bir şekilde sosyal ağlar veya bilgisayar bulutları üzerinden aktarılabilmesini sağladı.  

Parkin’in 2014’ten beri yönetici olarak çalıştığı Almanya’nın doğusunda bulunan Halle’deki Mikroyapı Fiziği Max Planck Enstitüsü’nde de veri kullanımında yüksek performans için malzeme araştırması için çalışmalarını sürdürüyor. Ona ait “Racetrack konsepti“ verileri sabit disklerden sadece büyük miktarda değil aynı zamanda şu ana kadar olandan çok daha hızlı bir şekilde okumayı mümkün kılabiliyor. Bu sırada Parkin yine mıknatısların özel niteliklerinden yararlanıyor ve bunları saniyede birkaç kilometrelik hızlarla bir nano telin etrafında bellek medyası olarak hızlandırıyor.