Pionierzy badań nad materiałami

Francesca Santoro: komponenty dla ludzkiego ciała 

Na samym początku swojej kariery naukowej Francesca Santoro odkryła niezwykle fascynujący temat. Od tego czasu pracuje nad materiałami bioelektronicznymi i bada ich interakcję z ludzkim ciałem. W swoich rodzinnych Włoszech Santoro opracowała mikroplastry, które elektrycznie stymulują uszkodzone komórki skóry i w ten sposób przyśpieszają proces gojenia.  

Po przejściu do Centrum Badawczego Jülich w Niemczech Santoro kontynuowała swoje badania. W Jülich wraz ze swoim zespołem opracowała nowy typ mikrochipa. Bazuje on na przewodzących polimerach i cząsteczkach wrażliwych na światło, które można wykorzystać do naśladowania siatkówki i jej pasm wzrokowych. „Piękno mikrochipów polega na tym, że mają one tak zwane głębokie sieci neuronalne, które mogą się uczyć: wprawdzie na początku musimy im wytłumaczyć, co mają robić, jednak im dłużej „współpracują” z ludzkimi komórkami nerwowymi, tym lepiej się do nich dopasowują” – mówi Santoro. Można zatem mieć nadzieję, że w przyszłości implanty siatkówki będą jeszcze lepiej łączyć się z ludzkim ciałem, co będzie miało znaczące korzyści dla pacjentów. 

Stuart Parkin: magnesy do cyfrowego transferu danych 

Jeszcze podczas pracy w branży przemysłowej Brytyjczyk Stuart Parkin wpadł na pomysł, który miał okazać się rewolucyjnym przełomem. „Pamiętam, że gdy po raz pierwszy to zasugerowałem, usłyszałem, że to niemożliwe”, wspomina Parkin. W następnych latach poświęcił się badaniom nad cienkimi warstwami magnetycznymi, które mogą niezawodnie odczytywać dane z nawet bardzo gęsto zapisanych nośników danych. Jego praca doprowadziła do 1000-krotnego zwiększenia pojemności twardych dysków, co otworzyło drogę do zastosowań big data. Natomiast w życiu codziennym efekty pracy Parkina widać przykładowo w sieciach społecznościowych czy chmurach komputerowych, które umożliwiają wymianę filmów i zdjęć o dużych rozmiarach.  

Od 2014 r. Parkin jest dyrektorem Instytutu Fizyki Mikrostruktur im. Maxa Plancka w Halle we wschodnich Niemczech. W tej placówce prowadzi badania nad materiałami w celu uzyskania nowej, wysokiej wydajności wykorzystania danych. Jego pomysł „Racetrack” może umożliwić odczyt danych z dysków twardych nie tylko w dużych ilościach, ale także znacznie szybciej niż dotychczas. W tym celu Parkin korzysta ze specjalnych właściwości magnesów i używa ich jako nośników pamięci pozwalając im pędzić przez nanodrut z prędkością kilku kilometrów na sekundę.