Makinist kabininde büyüleyici anlar

Peter Wuschansky trenini Tuna Vadisi’nde kullanırken sabah güneşi sisin arasından yüzünü gösteriyor. Tüm arazi altından bir ışığa banıyor, tarlalar, tepeler ve ormanlar birer tabloymuş gibi geçip gidiyor. Uzun yıllardır Deutsche Bahn’ın şehirlerarası hatlarında yollarda olan Ulm kökenli makinist “Böylesi anlar büyüleyici” diyor.

Mesleğine olan tutkusunu 2019 yılından beri sosyal medyada gitgide büyüyen hayran kitlesiyle paylaşıyor: 45 yaşındaki makinist “Peterle Sky” lakabıyla “Trainfluencer” olarak rahat ve eğlenceli bir şekilde işinin farklı yönlerini gösteriyor.

“Kamera kapandığında daha çok sakin bir tipim. Saatlerce sürücü kabininde tek başıma olmaktan mutluyum ve sürüş sırasında özel manzaranın keyfini çıkarıyorum” diyor Wuschansky.

Pitoresk manzaralar

Özellikle Baden-Württemberg ve Bavyera eyaletlerinde demiryolu hattı onu pitoresk manzaralara ve Stuttgart, Münih, Lindau, Friedrichshafen ve Donaueschingen gibi şehirlere götürüyor. “Güzergahları çok iyi bilsem de her seferinde yeni ayrıntılar keşfediyorum. Ve bazen şöyle düşünüyorum: Tanrım, bu sanki tatil gibi ve ben bunun üstüne bir de para alıyorum!”

Tuna Vadisi onu özellikle mutlu ediyor: “Oradaki atmosfer her mevsime ve günün her saatine göre değişiyor, özellikle de sonbaharda şahane bir renk cümbüşü meydana geliyor.” Konstanz Gölü boyunca uzanan güzergah onun için bir başka olay: “Göl sanki bir deniz gibi görünüyor. Arka planda karla kaplı dağları gördüğümde ve güneşin altında parıldayan suyu gördüğümde bu gerçekten etkileyici.”

Teknoloji ve sorumluluk arasında

Büyükşehirlerin tren garlarına girmek de Wuschansky için hiç sıkıcı değil: “Devasa ray alanları, sayısız sinyaller, makas bağlantıları ve diğer trenler – ve üstüne üstlük trendeki yüzlerce insanın sorumluluğunu taşımak.” Genellikle teknik arızalar nedeniyle dakikliği her zaman tutturamıyoruz. “Tabi ki tren geciktiğinde bazen insanlar sinirlerini dışa vuruyor. Fakat çoğu insan oldukça dost canlısı yaklaşıyor, makinistlik mesleğinin iyi bir imajı var.”

İlginç deneyimler

Wuschansky yıllar boyunca küçük anekdotlardan oluşan büyük bir repertuvar oluşturmuş. Mesela küçük bir kız Noel arefesinde makinist kabinine bir çikolatadan Noel Baba getirip sürüş için teşekkür etmişti. “Geçtiğimiz günlerde tüm yol boyunca bir yolcunun omzunda bir kedi vardı. Ona bunu sorduğumdaysa sadece şunu söyledi: “O benim büyük aşkım, asla ayrılmayacağız,” diye açıklamış gülümseyerek.

Raylarda bir parça memleket

Makinist, gittiği her yerde “bir nebze evinde gibi” hissediyor. Molalarında şehirlerde biraz geziniyor veya bir kafeye oturuyor. “Atmosferi içime çekmeyi, insanları gözlemlemeyi ve işte sadece yollarda olmayı seviyorum.”