Hedef insanlarýn güvenliði
Yeni bir ulusal güvenlik stratejisi için özgürlüklerden taviz verilmesi mi gerek? Ýþte barýþ araþtýrmalarý uzmaný Christopher Daase’nin yanýtlarý.
Sayýn Profesör Daase, ulusal güvenlik stratejisi kimin güvenliðini saðlamayý hedefliyor?
Demokratik ülkelerde bu stratejinin hedefi vatandaþlarýn güvenliðini saðlamaktýr. Yani kendi iradeleri doðrultusunda insan onuruna layýk bir yaþam sürmelerini saðlayabilecek özgürlüðün saðlanmasý. Ama bu özgürlüðün saðlanabilmesi için toplumsal ve resmi kurumlarýn düzgün iþlemesi gerekir. Bu nedenle de güvenlik kavramý toprak bütünlüðü ve siyasi anlamda kendi kaderini tayin etme bakýmýndan genellikle devletin güvenliði olarak da anlaþýlýyor. Fakat devlet güvenliði en nihayetinde insanlarýn güvenliðine hizmet etmeli. Öte yandan güvenlik ulusal sýnýrlarýn ötesine de uzanýyor. Demokratik ülkelerin (ve bunlarýn toplumlarýnýn) üzerine doðrudan çýkarlarýnýn ötesinde yardýma ihtiyacý olan insanlara karþý da belli bir sorumluluk da düþüyor.
Güvenlik stratejisi insanlarý hangi tehlikelere karþý korumalý?
Ulusal ve toplumsal güvenliði ve bireylerin güvenliðini tehdit eden çok çeþitli tehlikeler var. Savaþ ve çatýþmalarýn yaný sýra ekonomik krizler, çevre tahribatý ve iklim deðiþikliði de bu tehditler arasýnda. Güvenlik politikasýnýn önündeki en büyük güçlük, öncelikler belirlemek ve tehditleri azaltýrken baþka tehditlerin artmasýný engelleyebilmek. Fakat çoðu zaman düþünerek ve tartarak kararlar alýnmasý gerekebiliyor. Örneðin bugün olduðu üzere ulusal siyasetin saiki (yani askeri güvenlik) için refahtan (yani ekonomik güvenlikten) taviz verilmesi gibi.
Güvenlik özgürlükleri yalnýzca kýsýtlamaz, onlarý olanaklý da kýlar!
Yeni güvenlik politikasý nasýl olmalý?
Güvenlik politikasý önümüzdeki dönemde askeri savunma ve caydýrýcýlýða daha çok odaklanacak. Zira Rusya’nýn Ukrayna’ya karþý yürüttüðü savaþ Avrupa’nýn barýþ ve güvenlik mimarisini kalýcý þekilde yerle bir etti. Ekonomik ve toplumsal iliþkiler de bundan etkilendi: “Kontrollü bir ayrýþma”nýn saðlanmasý ve Almanya’nýn tek taraflý baðýmlýlýklarýndan (örneðin enerji politikasý) kurtulmasý gerekiyor.
Öte yandan tamamen çatýþmacý bir çizgi izlemek yerine uzun vadeli hedef olarak iþbirliðine dayalý bir güvenlik politikasýnýn gözden yitirilmemesi önemli. Bu doðrultuda düþünüldüðünde, þ sýra yönelinen silahlanma çabalarýnýn, silahlanmayý kontrol politikasý çerçevesinde nasýl gerçekleþtirilebileceði ve bir silahlanma yarýþýnýn doðmasýnýn nasýl engellenebileceði konusunda þimdiden fikirler üretilmesi gerek.
Güvenlik için özgürlüklerden ne kadar taviz vermemiz gerek?
Standart anlayýþa göre güvenlik her zaman özgürlüklerden feragat edilmesine yol açar. Polis gücü hýrsýzlarý yakalayabilmek için evleri arayabilir; ordu ülkeyi savunmak için vatandaþlarý askere alabilir; devlet yeni askeri teçhizat almak için vergileri arttýrabilir. Fakat dikkatimizi vatandaþlarýn güvenliðine odaklarsak o zaman özgürlüklerin kýsýtlanmasý deðil saðlanmasýdýr söz konusu olan. Yani insanlarýn kendi iradeleri doðrultusunda onurlu bir yaþam sürdürebilmeleri. Güvenlik, özgürlükleri yalnýzca kýsýtlamaz, ayný zamanda onlarý olanaklý kýlan þeydir! Bu da toplumun ister seçimler üzerinden, ister siyasi tartýþmalarda aktif yer alarak, hangi ulusal güvenlik politikasýnýn hangi toplumsal özgürlükler için uygun olduðunu kendi tayin etmesi gerek.
Prof. Dr. Christopher Daase Leibniz Enstitüsü Hessen Barış ve Çatışma Araştırmaları Vakfı’nın (HSFK-Peace Research Institute Frankfurt, PRIF) yönetim kurulu üyesi ve genel müdür yardımcısı, ayrıca Frankfurt’taki Goethe Üniversitesi’nde öğretim üyesi.
You would like to receive regular information about Germany? Subscribe here:
